در اصل 69 قانون اساسی جلوه ای از بالابردن سطح آگاهی های عمومی به این شکل آمده است که مذاکرات مجلس شورای اسلامی باید علنی باشد و گزارش کامل آن باید از رادیو و روزنامه رسمی برای اطلاع عموم منتشر شود. امروزه نیز خواست جامعه از این موضوع فراتر رفته و خواستار علنی شدن آراء نمایندگان منتخب خود شده اند . بر همین اساس برخی از وکلای ملت طرح شفافیت آرای نمایندگان را وارد دستور کار مجلس نموده اند . مطابق با بند سوم ماده واحده طرح مارالبیان هیئت رییسه مجلس موظف است در پایان هر جلسه علنی مجلس شورای اسلامی آرای هریک از نمایندگان را ( به‌جز مصادیق بند ۳ ماده ۱۱۸ ) به تفکیک موافق، مخالف، ممتنع و عدم مشارکت در سامانه اطلاع رسانی مجلس شورای اسلامی به‌طور شفاف اعلام نماید به‌نحوی که مشاهده و داده پردازی آن برای آحاد ملت امکان‌پذیر باشد. گزارش حضور و غیاب، تأخیر و نیز مأموریت‌های داخلی و خارجی تمام نمایندگان نیز باید هرماه توسط هیئت‌رئیسه مجلس به طور شفاف در سامانه مذکور اطلاع‌رسانی شود. نظریه ی فرصت های افتراقی کلووارد/ اوهلین توضیح میدهد که چرا افراد دارای سطح دسترسی زیاد به اطلاعات و منابع کشور بیشتر در معرض انحراف و بزهکاری قرار میگیرند چراکه درواقع از عدم دسترسی و عدم آگاهی مردم سوء استفاده کرده و حتی بعضاً تلقی زرنگی از رفتار خود دارند و به دلیل نفوذ و اعتبار جایگاهشان کمتر در مظان اتهام قرار میگیرند ودر زمره مجرمان یقه سفید از منظر جرم شناسی قابل مطالعه اند . پر واضح است که اطلاع رسانی دقیق از عملکرد نمایندگان میتواند عوامل ارتکاب بزهکاری را را محدود نماید و پیشگیری اجتماعی از طریق مردم را محقق سازد .
والسلام علی من التبع الهدی
رضا مرادی
